دانستنی های شرکت با مسئولیت محدود (قسمت چهارم)
انحلال شرکت
آخرین مبحث دانستنی های شرکت با مسئولیت محدود (قسمت چهارم) به انحلال شرکت و مواردی که باعث آن می‌شود می‌پردازد. شرکت با مسئولیت محدود در موارد ذیل منحل می‌شود:
- وقتی که شرکت مقصودی را که برای آن تشکیل شده انجام داده یا انجام آن غیرممکن شده باشد.
- وقتی که شرکت باید مدت معین تشکیل و مدت معین منقضی شده باشد.
- در صورتی که شرکت ورشکسته شود.
- در صورت تصمیم عده ای از شرکاء که سهم‌الشرکه آن‌ها بیش از نصف سرمایه شرکت باشد.
- درصورتی که به‌واسطه ضررهای وارده نصف سرمایه شرکت از بین رفته و یکی از شرکاء تقاضای انحلال کرده و محکمه دلائل او را موجه دیده و سایر شرکاء حاضر نباشند سهمی را که در صورت انحلال به او تعلق می‌گیرد پرداخته و او را از شرکت خارج نمایند.
- در مورد فوت یکی از شرکاء اگر به‌موجب اساسنامه پیش‌بینی شده باشد.
اشخاص ذیل کلاهبردار محسوب می‌شوند:
- مؤسسین و مدیرانی که برخلاف واقع، پرداخت تمام سهم‌الشرکه نقدی و تقویم و تسلیم سهم الشرکه غیرنقدی را در اوراق و اسنادی که باید برای ثبت شرکت بدهند اظهار کرده باشند.
- کسانی که به‌وسایل متقلبانه سهم‌الشرکه غیرنقدی را بیش از قیمت واقعی آن تقویم کرده باشند.
- مدیرانی که با نبودن صورت دارایی یا به‌استناد صورت دارائی مزور، منافع مرهومی را بین شرکاء تقسیم کنند.
مسائل حقوقی ثبت شرکت با مسئولیت محدود
قانون تجارت ایران مصوب 1311 برای شرکت‌های بامسئولیت محدود، خصوصیاتی پیش‌بینی کرده است که ذیلاَ مسائل حقوقی این نوع از شرکت‌های تجاری مورد بررسی قرار می‌گیرد.
1- برای تشکیل شرکت بامسئولیت محدود، همانند انعقاد هر نوع عقد و قرارداد، قصد و رضای آزادانه شرکای تشکیل دهنده شرکت لازم است.
2- شرکاء باید برای تشکیل شرکت اهلیت داشته باشند. یعنی عاقل و بالغ و رشید باشند و حداقل 18 ساله باشند. چنانچه شریکی زیر 18 سال باشد؛ باید ولی قهری یا قیم جهت امضای مدارک اقدام نماید و در مجامع حاضر شود. شرکای شرکت بامسئولیت محدود می‌تواند شخص حقیقی یا شخص حقوقی باشد.
3- تشکیل شرکت بامسئولیت محدود، عموماَ بر پایه شناخت شرکاء از یکدیگر و اعتماد و اطمینانی که آنان به یکدیگر دارند صورت می‌گیرد. بدین جهت مادامی که تعداد شرکاء از 12 نفر تجاوز نکرده است، قانوناَ خود آنان در امور شرکت نظارت دارند. در عین‌حالی که از تعیین ناظر یا بازرس ممنوع نشده‌اند . ولی وقتی تعداد شرکاء بیش از 12 نفر شد، مقنن، شرکت بامسئولیت محدود را موظف به داشتن هیئت نظار نموده است که این هیئت به‌وسیله مجمع عمومی شرکاء انتخاب می‌شوند.
4- موضوع شرکت باید تجاری باشد.
5- تشکیل شرکت به‌موجب قراردادی که شرکت‌نامه نامیده می‌شود، به‌عمل می‌آید و در شرکت‌های با مسئولیت محدود تنظیم شرکت‌نامه به‌موجب ماده 97 قانون تجارت ضرورت دارد.
6- شرکای شرکت بامسئولیت محدود، معمولاَ اشخاصی هستند که خود به شغل تجارت اشتغال ندارند، بلکه می‌خواهند: اولاَ: بدون این که تکالیف و مسئولیت‌های تاجر را در مراجع صنفی و مالیاتی به‌عهده داشته باشند، بطور غیرمستقیم تجارت کنند. ثانیاَ: چون طبق ماده 94 قانون تجارت، مسئولیت هر یک از شرکاء نسبت به قروض و تعهدات شرکت تا میزان سرمایه او در شرکت است، می‌خواهند در صورت متضرر شدن شرکت بیش از سرمایه‌ای که به‌شرکت آورده‌اند، ضرری را متحمل نشوند. ثالثاَ: در عین‌حالی که شرکت با مسئولیت محدود شرکت تجاری بوده و طبق ماده 583 قانون تجارت دارای شخصیت حقوقی است و از شرکت‌های سرمایه محسوب می‌شود، مع‌ذلک می‌خواهند در اداره امور شرکت مداخله داشته باشند.
7- در شرکت بامسئولیت محدود، سرمایه به‌سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی‌شود، بلکه سهم‌الشرکه هر یک از شرکاء به نسبت آورده آن‌ها به شرکت مشخص می‌گردد، مثل این که یکی از شرکاء پنجاه‌درصد سرمایه و دومی سی‌درصد سرمایه و سومی بیست درصد سرمایه شرکت را دارا باشند.
8- برای تشکیل شرکت بامسئولیت محدود، باید تمام سرمایه نقدی تادیه شود، البته نیازی نیست به حساب شرکت واریز شود و صرف اقرار مدیران به دریافت مبلغ نقدی کفایت می‌کند و سهم‌الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و در شرکت‌نامه میزان آن قید گردد و همچنین تمامی سهم‌الشرکه غیرنقدی تسلیم شرکت شود و چون شرکاء نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم‌الشرکه‌های غیرنقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند بدین جهت ماده 97 قانون تجارت مقرر می‌دارد:
” در شرکت‌نامه باید صراحتاً قید شده باشد که سهم‌الشرکه‌های غیرنقدی، هر کدام به چه میزان تقویم شده است .”
9- عبارت “بامسئولیت محدود” باید در اسم شرکت قید شود. ضمانت اجرای عدم قید عبارت”بامسئولیت محدود” در نام شرکت در ماده 95 قانون تجارت پیش‌بینی شده است که می‌گوید:
” در اسم شرکت باید عبارت (بامسئولیت محدود قید شود والا آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث، تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود.)
10- شرکت نباید متضمن نام هیچ‌یک از شرکاء باشد، والا چنان شریکی، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی خواهد داشت. در این مورد پاراگراف دوم ماده 95 قانون تجارت می‌گوید: ” اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ‌یک از شرکاء باشد. والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت .”
11- هر یک از شرکای شرکت بامسئولیت محدود، به نسبت سهمی که در شرکت دارد، دارای رأی خواهد بود. مگر این که شرکت‌نامه یا اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.
12- روابط بین شرکاء تابع اساسنامه است. اگر در اساسنامه راجع به‌تقسیم نفع و ضرر مقررات خاصی نباشد، تقسیم مزبور به نسبت سرمایه شرکاء به‌عمل خواهد آمد.
13- شرکت بامسئولیت محدود 3 رکن دارد که عبارت است از: مجمع عمومی، هیئت‌مدیره و مدیرعامل و هیئت نظار ( بازرس یا بازرسان .)
14- شرکت بامسئولیت محدود، به‌وسیله یک یا چند مدیر موظف یا غیرموظف که از بین شرکاء یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدودی معین می‌شوند، اداره می‌گردد.
نویسنده: خانم دکتر کلهر
بیشتر بخوانید:
مسئولیت‌های مالیاتی مدیران شرکت ها
مسئولیت مدنی هیئت مدیره و مدیر عامل در برابر اشخاص ثالث